W tym roku szkolnym nasza szkoła kontynuuje realizację projektu: „Młody Asyż – młodzież na rzecz tolerancji i pokoju”. W ramach jego trwania odbywają się różne działania i spotkania.

Na wtorkowej lekcji polskiego klasa If gościła panią Beatę Szadkowską, która opowiedziała o Ekumenicznej Wspólnocie Braci z Taize. Jej założycielem był szwajcarski protestant – brat Roger, który w 1940 roku pomagał ofiarom wojny, między innymi ukrywał Żydów. Po zakończeniu II wojny światowej założył wspólnotę, która przetrwała do dziś, mimo że w 2005 roku zginął od ciosu nożem z rąk niezrównoważonej psychicznie kobiety.

Wspólnota z Taize to znak pojednania między podzielonymi chrześcijanami, „to cały świat w jednej wiosce” - jak powiedział nasz gość.

Spotkanie rozpoczęła projekcja piętnastominutowego filmu o wspomnianej wiosce w Burgundii. Następnie pani Beata opowiedziała o swoich doświadczeniach uczestnika i współorganizatora wyjazdów na spotkania młodych.

Dziś do wspólnoty należy około stu braci z ponad trzydziestu krajów, są wśród nich zarówno katolicy jak i protestanci, a także wyznawcy innych odłamów chrześcijaństwa. Wspólnota powstała by „urzeczywistniać przypowieść o komunii i pojednaniu” i jest znana z działalności na rzecz pokoju. Od prawie pięćdziesięciu lat bracia organizują coroczne spotkania na przełomie grudnia i stycznia w ramach „Pielgrzymki zaufania przez ziemię”. Odbywają się one w wielkich miastach europejskich: w Barcelonie, Rzymie, Londynie, Kolonii, Wrocławiu, Pradze, Paryżu, Budapeszcie, Monachium, Wiedniu, Mediolanie.

Życzliwość, otwartość, serdeczność, osobiste zaangażowanie i modlitwa o pokój – wszystko to zawsze towarzyszy tym spotkaniom. Ludzie są sobie obcy, a jednocześnie bliscy. Mimo różnic kulturowych, językowych, społecznych, religijnych wszyscy czują się swobodnie, uśmiechają się do siebie. Ludzie ci poszukują wspólnoty, pragną jej doświadczać, chcą być razem, wymieniać doświadczenia. Te pięć dni spędzanych wspólnie ma uczyć tolerancji, pomóc w akceptowaniu odmienności, w szukaniu podobieństw, a wszystko po to, aby skuteczniej budować mosty między ludźmi.

Wspólna modlitwa odbywa się w wielkich halach, gdzie znajduje się kilka tysięcy ludzi. Centrum stanowią rzędy prawosławnych ikon na tle pomarańczowych falujących płócien. Są one otoczone setkami palących się świec. Panuje półmrok, ludzie siedzą na karimatach i kocach. Wspólnie powtarzają kilkanaście razy werset z Biblii tłumaczony na wiele języków. W ten sposób następuje prawdziwa jedność chrześcijańska – przez kontemplację, ciszę, liturgię światła, piękny i radosny śpiew.

Te spotkania to także wspólny wysiłek wielu ludzi. Są one przykładem współpracy i solidarności między narodami. Na przykład za karty żywieniowe i przejazdy każdy płaci tylko tyle, na ile go stać, tzn. mieszkańcy Europy Zachodniej więcej niż Europy Środkowej.

W czasie gdy przed Europą stoją tak ogromne wyzwania, trzeba z odwagą i nadzieją patrzeć w przyszłość, a spotkania Taize są w tym bardzo pomocne.

Klasa 1f wraz z polonistką