Z radością i dumą informujemy, że nasza szkoła – Gimnazjum nr 1 im Juliusza Słowackiego po raz kolejny zdobyła Certyfikat „Młody Asyż. Młodzież na rzecz tolerancji i pokoju". 10 czerwca w Auli Św. Jana Pawła II w Łagiewnikach odbyło się uroczyste podsumowanie tegorocznej edycji projektu "Oblicza Dialogu". Reprezentacja naszej szkoły pod opieką polonistki pani Emilii Adamów odebrała certyfikat oraz nagrody rzeczowe, które przekazaliśmy bibliotece szkolnej.

Warto dodać że „Oblicza dialogu" są projektem wieloletnim, a uczniowie naszej szkoły już drugi raz odpowiedzieli na zaproszenie Instytutu Dialogu Międzykulturowego im. Jana Pawła II w Krakowie. W tegorocznej edycji wzięło udział 574 uczniów z Małopolski, a także z Katowic, Bielska - Białej, Bydgoszczy i Torunia. Projekt dotarł do 8 tysięcy bezpośrednich odbiorców. Merytoryczne działania wsparli swą wiedzą pracownicy Katedry Porównawczych Studiów Cywilizacji Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Hasłem tegorocznych spotkań było: „Rola świętych ksiąg w kulturze i religii". W tym roku temat źródeł wiary zgłębiały w naszej szkole klasy: If oraz 2c, kontynuując ubiegłoroczne działania edukacyjno-wychowawcze uczniów z 2f. Rozmowy z kolegami, którzy w zeszłym roku zmierzyli się z tematem inności i otwartości na nią, uzmysłowiły nam, że żyjąc w Europie w XXI, zetkniemy się z społeczeństwami wielokulturowymi i wieloreligijnymi.

Skoro nie da się uciec od świata, w którym mieszają się jak w tyglu języki, religie, kultury, obyczaje, stroje trzeba nauczyć się w takiej rzeczywistości żyć, podejmować mądre decyzje, zachować własną tożsamość z poszanowaniem godności drugiego człowieka. Nasze spotkania z "Obliczami dialogu" postanowiliśmy rozpocząć od tego, co najbardziej podstawowe w całym projekcie, czyli od próby zrozumienia, czym jest Duch Asyżu. W oparciu o materiały dostępne na stronie przygotowaliśmy garść podstawowych informacji, żeby już przyswojoną wiedzą podzielić się z naszymi kolegami poprzez szkolną gazetkę. Mottem uczyniliśmy myśl Jana Pawła II: „Dziś bardziej niż kiedykolwiek potrzebujemy pielgrzymów pokoju, świadków powszechnej solidarności, potrafiących zapomnieć o własnym interesie indywidualnym i grupowym, o własnym życiu. Nie może być pokoju we wspólnym domu tego świata, jeśli chociaż jeden z narodów, nawet ten najmniejszy, zostanie zapomniany czy wręcz wykluczony".

Dzięki Janowi Pawłowi II Asyż stał się światową stolicą ekumenizmu, pokoju i pojednania. Jan Paweł II nieprzypadkowo wybrał Asyż. W tamtejszej bazylice spoczywa wspomniany już św. Franciszek, nazywany Biedaczyną z Asyżu propagował model wiary radosnej, a całe stworzenie uważał za swoich braci i siostry, był nie tylko pierwszym ekologiem, ale też prekursorem walki z wszelką dyskryminacją. Cieszymy się bardzo, że udało nam się odwiedzić to szczególne miejsce. Ukoronowaniem naszych działań w ramach projektu „Młody Asyż" była tygodniowa wycieczka do Włoch klasy 2c z wychowawczynią panią Barbarą Śliwą.

Uczniowie klasy 1f także mieli szansę podsumować projekt podczas klasowej wycieczki, choć na nieco skromniejszą skalę. Wraz z wychowawczynią p. Katarzyną Haberną odwiedzili muzeum mieszczące się w rodzinnym domu Karola Wojtyły w Wadowicach. Placówka przybliżająca osobę Jana Pawła II pozwala poznać młodego człowieka, który w przyszłości okaże się wzorem dla wielu chrześcijan i moralnym autorytetem nawet dla niewierzących. To najstarsza placówka, której celem jest upamiętnienie życia Jana Pawła II.

Gdy na początku roku decydowaliśmy się na udział w projekcie, postawiliśmy sobie kilka wyraźnych celów. Przede wszystkim chcieliśmy poznać inne kultury i religie. Kierowaliśmy się myślą, że ludzie boją się tego, czego nie znają, a to, co mniej tajemnicze, łatwiej przyswoić. Staraliśmy się kłaść nacisk na to, co łączy, a nie dzieli. Przy okazji rozwijaliśmy pasje podróżnicze, zainteresowania historyczne, zdobywaliśmy wiedzę z zakresu architektury, literatury, sztuki, języków obcych. Dzięki różnorodnym działaniom udało nam się promować szkołę, do której uczęszczamy.

Program przewidywał warsztatowe zajęcia praktyczne, spotkania z ciekawymi ludżmi, przygotowanie wystaw, udział w wycieczkach, redagowanie gazety, systematyczne uaktualnianie strony internetowej administrowanej z zachowaniem szczególnej dbałości o prawa autorskie.

Natomiast w listopadzie mieliśmy szansę porozmawiać z panią Beatę Szadkowską, która opowiedziała o Ekumenicznej Wspólnocie Braci z Taize. Jej założycielem był szwajcarski protestant – brat Roger. Ta wspólnota to znak pojednania między podzielonymi chrześcijanami, „to cały świat w jednej wiosce" - można podsumować. Spotkanie rozpoczęła projekcja piętnastominutowego filmu o wspomnianej wiosce w Burgundii. Wspólnota powstała by „urzeczywistniać przypowieść o komunii i pojednaniu" i jest znana z działalności na rzecz pokoju. Od prawie pięćdziesięciu lat bracia organizują coroczne spotkania na przełomie grudnia i stycznia w ramach „Pielgrzymki zaufania przez ziemię". Odbywają się one w wielkich miastach europejskich: w Barcelonie, Rzymie, Londynie, Kolonii, Wrocławiu, Pradze, Paryżu, Budapeszcie, Monachium, Wiedniu, Mediolanie.

Ponieważ realizacja projektu zakładała współpracę z wieloma instytucjami kulturalnymi, staraliśmy się korzystać z bieżących wydarzeń organizowanych w naszej miejscowości. Dwukrotnie mieliśmy szansę podziwiać piękno i majestat ikon: w ramach XXII Dni Kultury Chrześcijańskiej w Myślenicach odwiedziliśmy Miejską Bibliotekę Publiczną, w Domu Greckim oglądaliśmy wystawę artystów Grupy Lumen zatytułowaną "Piękno - Dobro – Świętość."

Szczególnie ciekawie wspominamy warsztaty na Uniwersytecie Jagiellońskim prowadzone przez pracowników naukowych Katedry Porównawczych Studiów Cywilizacyjnych. Uczestniczyliśmy w nich dwukrotnie. Oba spotkania były związane z świętymi księgami: najpierw z kronikami japońskimi, potem z dziełami z kręgu kulturowego Indii.

Opis i zdjęcia - kliknij tutaj i tutaj.

Słuchaliśmy pań ubranych w barwne stroje japońskie. Dowiedzieliśmy się wielu ciekawostek o języku japońskim, a nawet udało nam się kilka słów napisać. I to poprawnie! Możemy być z siebie dumni, ponieważ Japończycy przywiązują dużą wagę do sposobu zapisywania znaków. Kreski, z których się składają, muszą być stawiane w odpowiedniej kolejności. W przeciwnym razie zapis jest nieelegancki, a nawet postrzegany jako niepoprawny, napisany jakby z błędem ortograficznym. Mierzenie się z japońską kaligrafią było dla nas świetną zabawą. Natomiast kolejne zajęcia urozmaicały zdjęcia z licznych podróży po Dalekim Wschodzie, nagrania autentycznych modlitw z terenu Azji, czytanie fragmentów literatury w oryginale.

Najbliższe nam kulturowo warsztaty, w których mieliśmy szansę uczestniczyć, odbyły się w naszej szkole w lutym. Nosiły tytuł "Tora. Pisma. Prorocy." Były prowadzone przez bezhabitową siostrę Annę Bodzyńską ze zgromadzenia sióstr Matki Bożej z Syjonu. Ta francuska wspólnota zrzeszająca zakonnice z całego świata zajmuje się dialogiem żydowsko-katolickim w Europie. Każdy z nas mógł na przykład wziąć do ręki modlitewny szal zwany „talit", jarmułkę noszoną przez Żydów jako wyraz szacunku dla Boga, mezuzę, czyli zwitek pergaminu zawierający dwa ręcznie spisane fragmenty Tory zamknięte w ozdobnym pojemniku i umieszczany przy drzwiach.

W czasie minionego roku gościliśmy wiele osób, które odpowiedziały na nasze zaproszenie i zechciały się z nami podzielić wiedzą. Dwukrotnie odwiedzili nas podróżnicy. W obu przypadkach prelekcji towarzyszyła myśl: „Kto podróżuje, ten żyje dwa razy". Za każdym razem opowieści o egzotycznych krajach towarzyszyła prezentacja fotogrfii. Jako pierwszy przybył pan Konrad Turek – socjolog. Następnie odwiedził nas pan Gabriel Turski. Mieliśmy szansę obejrzeć zdjęcia z Iranu, Indii i Sri Lanki, Kenii, Etiopii, Zanzibaru. Każda z fotografii była małym dziełem sztuki.

Opis i zdjęcia- kliknij tutaj oraz tutaj.

Egzotyka, piękno, inność ujęte na slajdach zachęcały oczywiście do podróżowania w najdalsze zakątki świata, ale też przekonywały do osobistego zaangażowania w podróż. Nasi goście przekonywali nie tyle do turystycznego odwiedzenia ciekawych miejsca, ale właśnie do obcowania z ludźmi, rozmawiania z nimi, co jest możliwe nawet bez znajomości języka, bo – jak powtarzali nasi goście – przy odrobinie dobrej woli, a tej nie brakuje ani Azjatom, ani Afrykanom mowa ciała jest rozumiana na całym świecie.

Zbigniew Herbert napisał kiedyś: "Idealny podróżnik to ten, kto potrafi wejść w kontakt z przyrodą, ludźmi, ich historią— a także sztuką, i dopiero poznanie tych trzech elementów przenikających się wzajemnie jest początkiem wiedzy o badanym kraju". I właśnie te słowa możemy uczynić mottem tegorocznej pracy w ramach projektu. Drugą ważną dla nas myślą jest głębokie i niezwykle aktualne zdanie Jana Pawła II: „Odmienność - uważana przez niektórych za tak wielkie zagrożenie – może stać się, dzięki dialogowi oparte na wzajemnym szacunku, źródłem głębszego zrozumienia tajemnicy ludzkiego życia."

Mamy szczęście uczęszczać do gimnazjum, które nie tylko dba o wysoki poziom nauczania, dobre wyniki egzaminów zewnętrznych, rozwijanie pasji, ale też o wychowanie nas zgodne z duchem chrześcijaństwa. Panu dyrektorowi i nauczycielom zależy, żebyśmy wyrośli na wrażliwych ludzi i uczciwych obywateli, żeby takie wartości jak współczucie i odpowiedzialność za innych nie były nam obce. Miedzy innymi dlatego wciąż odbywają się w naszej placówce różnego rodzaje akcje, które sprawiają, że uczymy się dostrzegać coś więcej niż tylko czubek własnego nosa.

W tym miejscu chcielibyśmy wymienić kilka z nich, podkreślając, że nie byliśmy ich organizatorami, a jedynie włączyliśmy się w nie, odpowiadając na potrzeby współczesnego świat małymi odruchami dobroci. Może to niewiele, ale od czegoś warto zacząć. Nasi rówieśnicy z klasy 1d pod kierunkiem wychowawczyni p Katarzyny Twardosz zorganizowali zbiórkę książek dla Stowarzyszenia Hospicyjnego "Bądźmy razem". Z inicjatywy szkolnego wolontariatu gimnazjaliści przynosili artykuły szkolne oraz pluszaki dla podopiecznych Uniwersyteckiego Szpitala Dziecięcego w Prokocimiu. Klasa 2d pod opieką wychowawcy – pana Sławomira Mosiężnego - zorganizowała kiermasz zdrowej żywności, a zebrany zysk został przekazany na leczenie chłopca z chorym serduszkiem.

O większości tych działań przypomnieliśmy sobie dopiero na koniec, finalizując całoroczną pracę w ramach projektu "Młody Asyż". Jak większość uczniów naszej szkoły uważaliśmy ją za coś naturalnego i oczywistego.

I gdy w dniu odbioru certyfikatu dziennikarz zapytał nas: "Czy było warto?", odpowiedź brzmiała zdecydowanie twierdząco. Powodów do zadowolenia mamy kilka:

- poszerzyliśmy wiedzę,

- spędziliśmy miło, mądrze i atrakcyjnie czas,

- zintegrowaliśmy się podczas wspólnych wyjść i wyjazdów, a budowane poza szkołą relacje wydają nam się trwałe,

- zaczęliśmy patrzeć na Żydów jak na naszych starszych braci w wierze, biorą przykład z Jana Pawła II

- niejednokrotnie musieliśmy przełamać stres i na forum publicznym zaprezentować efekty naszych działań.

Już teraz zachęcamy inne szkoły do zainteresowania się projektem „Oblicza dialogu". Praca w kolejnym roku szkolnym ma przebiegać pod hasłem „Obraz raju w rożnych religiach". Zainteresowanych odsyłamy na naszą stronę internetową kulturajedynka.obliczadialogu.pl

Alicja Bednarz, Agnieszka Piasecka, Emilia Żądło, Mikołaj Kęsek, Jakub Ślusarczyk z klasy I f
Alicja Łatas, Julia Ożóg, Roksana Szlachetka, Natalia Wątor, Szymon Serafin z klasy II c